O nas
Galeria zewnętrzna
Piotr Czajkowski, 1976
rzeźba – brąz (odlew: Brąz Dekoracyjny Warszawa)
cokół – granit różowy z Michałowic
wys. rzeźby: 240 cm, wys. cokołu: 58 cm
sygn. ESH (na podstawie, w owalu)
rzeźba ustawiona na skwerze przed Zespołem Szkół Muzycznych im. Artura Rubinsteina w Bydgoszczy
Ewelina Szczech-Siwicka (ur. 1932) – rzeźbiarka, medalierka i graficzka. Studiowała do 1955 r. na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, w pracowni Jerzego Hoppena. Twórczyni ekslibrisów. Projektantka neonów hotelu „Helios” w Toruniu (1972)
Henryk Siwicki (1927–2004) – rzeźbiarz i medalier, malarz i rysownik. Studiował do 1955 r. na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, w pracowni Tymona Niesiołowskiego i Tadeusza Godziszewskiego. Jego wiersze i wspomnienia, ilustrowane autorskimi grafikami Z ciemności w ciemność ukazały się w 2016 r.
Ewelina Szczech-Siwicka i Henryk Siwicki stworzyli wspólnie wiele dzieł rzeźbiarskich w Toruniu i na terenie województwa kujawsko-pomorskiego, m.in.: Zegar słoneczny w Toruniu (1973, upamiętniający Rok Kopernikański), Zegar słoneczny „Paw” w Inowrocławiu (współprojektant: Wit Płażewski, 1975), pomnik Dzieciom Polskim Ofiarom Faszyzmu w Toruniu (1980), pomnik Ludwika Rydygiera w Chełmnie (1984), zrekonstruowali pomnik Żołnierza Polskiego w Grudziądzu (1986).
Projektowali wystroje wnętrz, m.in. dla Pijalni Wód Mineralnych w Ciechocinku (1974).
W 2010 r. Ewelina Szczech-Siwicka i Henryk Siwicki obchodzili w toruńskiej galerii „Na piętrze” wspólny jubileusz 55-lecia działalności artystycznej.
Piotr Czajkowski, 1976
Rzeźba całopostaciowa, ustawiona na podstawie i na cokole. Rosyjski kompozytor Piotr Czajkowski (1840–1893), twórca najsłynniejszego baletu na świecie – Jeziora łabędziego (1877), pokazany został jako zatopiony w myślach artysta. Patrzy w dół, palcami lewej dłoni dotyka modnie przystrzyżonej, krótkiej brody. Prawą rękę, zgiętą w łokciu, ma ułożoną na wysokości pasa. Ubrany został w długi, sięgający poniżej kolan podróżny płaszcz z wysokim kołnierzem i z krótką peleryną. Twórcy zdynamizowali sylwetkę, ukazując autora Dziadka do orzechów (1892) z wysuniętą prawą nogą, nieznacznie pochylonego do przodu.
Bibliografia:
Plastyka Toruńska 1945–1975. Katalog wystawy, komisarz wystawy Barbara Narębska-Dębska, red. katalogu Bogusław Mansfeld, Toruń 1975
opracowanie: dr Agnieszka Wysocka