EIN DEUTSCHES REQUIEM Johannesa Brahmsa jest jednym z najbardziej niezwykłych utworów religijnej muzyki żałobnej. Architektura tej kompozycji jest przykładem przemyślanej i kunsztownej symetrii. Tekst wyróżnia się oryginalnością, jest wręcz rewolucyjny jak na owe czasy. Muzyka jest pełna romantycznej mocy i głębi wyrazu, ze znaczącymi śladami barokowej tradycji. Już od pierwszego wykonania zachwyciło ono słuchaczy sal koncertowych nie tylko w krajach niemieckojęzycznych, ale na całym świecie. Tytuł „Niemieckie Requiem” jest mylący, gdyż tekst niemiecki nie jest wersją łacińskiej „Missa pro defunctis”. Nie ma on żadnego związku z „klasycznym” katolickim pięcioczęściowym requiem, ani też z jego protestanckim odpowiednikiem. Słowo niemieckie w tytule odnosi się wyłącznie do zastosowanego języka. Niemieckie Requiem nie jest kompozycją mszalną ani w formie, ani w treści – Requiem Brahmsa skupia się na żałobnikach, opłakujących tu na ziemi swoich zmarłych. To dla nich kompozytor napisał swe dzieło, aby nieść pocieszenie. Brahms ofiarowuje swoim słuchaczom nadzieję i ukojenie. Niemieckie Requiem jest nie tylko największym, lecz również najważniejszym utworem w kompozytorskim dorobku Brahmsa.