Wykonawcy:
Polish Soloists
Celina Kotz kierownictwo artystyczne
Marcin Zdunik wiolonczela
Aleksander Dębicz fortepian
Roksana Kwaśnikowska skrzypce
Sulamita Ślubowska skrzypce
Mateusz Doniec altówka
Repertuar:
Grażyna Bacewicz – Koncert na orkiestrę smyczkową (1948)
Krzysztof Komeda– Suita na wiolonczelę, fortepian i smyczki w aranżacji M. Zdunika: Crazy Girl, Rosemary’s Baby, Svantetic
Arvo Pärt – Passacaglia, Spiegel im Spiegel, Fratres
Max Richter – On the Nature of Daylight
Samuel Barber – Adagio
“Zaproszenie na 59. Bydgoski Festiwal Muzyczny to dla nas jako orkiestry i solistów wielkie wyróżnienie. Długo zastanawialiśmy się czym zaskoczyć tak wyjątkowo wykształconą dobrym gustem muzycznym publiczność. Słowo przewodnie tegorocznej edycji „Pamięć i przyszłość” pozwoliło nam na małe repertuarowe szaleństwo.
Występ zaczniemy bowiem Koncertem na orkiestrę smyczkową Grażyny Bacewicz. Uznawany jest powszechnie za opus magnum naszej kompozytorki i uważa się go za jeden z “najświetniejszych przejawów neoklasycyzmu w muzyce polskiej”. Jest to na pewno utwór znakomicie reprezentujący postawę twórczą kompozytorki, która zawsze starała się w sposób jak najbardziej harmonijny połączyć tradycję z nowoczesnością.
Do kolejnego utworu zaprosiliśmy fenomenalnych artystów, Marcina Zdunika oraz Aleksandra Dębicza. Razem wykonamy Suitę na wiolonczelę, fortepian i smyczki Krzysztofa Komedy, której aranżację napisał Marcin Zdunik. Będzie to doskonały pokaz umiejętności improwizacji naszych gościnnych solistów w połączeniu z klasycznym brzmieniem orkiestry, co da w efekcie niebanalną synergię gatunków muzycznych: jazzu oraz klasyki. Będzie to hołd oddany w 90. rocznicę urodzin kompozytora i tym zakończymy część „pamięci”. Po krótkiej przerwie przejdziemy do „przyszłości” gdzie zaprezentujemy Państwu wyjątkowe kompozycje Arvo Pärta, Maxa Richtera czy Samuela Barbera. W rolach solistów wystąpią artyści Polish Soloists: Roksana Kwaśnikowska, Sulamita Ślubowska oraz Mateusz Doniec.
Muzyka Arvo Pärta, która zabrzmi w drugiej części koncertu odbiega od wszelkich konwencji. Podstawową strukturę charakterystycznego dla Pärta stylu tintinnabuli (z łac. dzwonek) stanowią trójdźwięk oraz pochód gamowy. To idea jednocześnie muzyki statycznej i pozostającej w ruchu, nawiązującej do właściwości akustycznych dzwonków. Przesiąknięta subtelną metafizyką, przybliża kompozytora do Boga. Znaczenie zyskuje w niej nawet najdrobniejszy element. Arvo Pärt porównał niegdyś swoje kompozycje do białego światła, które w rzeczywistości kumuluje w sobie wszelkie kolory. Rozdzielić je i sprawić, żeby się ujawniły, może jedynie pryzmat – dusza słuchacza. Myślę, że słuchając całego koncertu wszyscy zobaczymy te niezwykłe kolory oczami wyobraźni. Już odliczamy dni i bardzo cieszymy się na wrześniowe spotkanie z Państwem!
Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia”.
Sebastian Czaja (dyrektor i koncertmistrz Polish Soloists)
Fotorelacja z koncertu:
