Wydarzenie

Muzyczna podróż przez różne epoki i style z harfą w roli głównej (a nawet dwiema!). Rozpoczniemy od krótkiego, lecz niezwykle emocjonalnego utworu Chryzantemy G. Pucciniego, który powstał dla upamiętnienia zmarłego w 1890 roku króla Amadeusza I Sabaudzkiego, księcia Aosty. Jest to elegia, pełna melancholii i liryzmu, która stanowi typowy przykład dramatycznego stylu Pucciniego.

Następnie zabrzmi Concertino w dawnym stylu na 2 harfy i orkiestrę smyczkową Macieja Małeckiego, który czerpie inspiracje z muzyki barokowej i klasycznej, łącząc je z nowoczesnymi rozwiązaniami harmonicznymi i brzmieniowymi.

W dalszej kolejności publiczność usłyszy kompozycję austriackiego kompozytora – F.J. Reinla – Impresja i Jou-jou. Utwór składa się z dwóch części, z których każda prezentuje odmienny charakter i styl. Pierwsza część wprowadza subtelny, impresjonistyczny nastrój, pełen barwnych dźwięków i delikatnych melodii. Druga część jest bardziej dynamiczna, z energicznymi rytmami i figlarnymi dialogami między harfami a orkiestrą. Utwór ukazuje wszechstronność i bogactwo brzmieniowe harfy, łącząc finezję z wirtuozerią i tworząc pełen wdzięku muzyczny dialog.

Wieczór zwieńczy jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Josepha Haydna – Symfonia nr 45 fis-moll „Pożegnalna”, słynna ze swojego nietypowego zakończenia (podczas ostatniej części muzycy stopniowo opuszczają scenę, aż pozostaje jedynie dwoje skrzypków). Ten muzyczny gest miał symboliczne znaczenie. Haydn napisał Symfonię, aby subtelnie zwrócić uwagę księcia Miklosa Esterházyego na prośby muzyków o powrót do domu po długim pobycie w jego rezydencji. Książę zrozumiał przekaz i wkrótce po wykonaniu pozwolił muzykom wrócić do rodzin. „Pożegnalna” to nie tylko anegdota, ale także niezwykle ciekawa pod względem muzycznym symfonia. Haydn wykorzystuje pełnię emocji – od dramatycznych motywów w tonacji fis-moll po humorystyczne i zaskakujące zakończenie – tworząc dzieło pełne wyrazu i finezji.