EUROPEJSKA MUZYKA DAWNA

honorowy patronat – Ambasador Francji Pierre Buhler

50. Bydgoski Festiwal Muzyczny zainauguruje występ francuskiego zespołu L’Arpeggiata, kierowanego przez Christinę Pluhar, który powstał w 2000. W skład zespołu wchodzą najlepsi instrumentaliści i wokaliści specjalizujący się w muzyce baroku i tradycyjnej muzyce świata. L’Arpeggiata skupia się głównie na wykonawstwie nieznanej francuskiej, włoskiej i neapolitańskiej muzyki z początków XVII wieku. Występy zespołu to instrumentalna improwizacja, zróżnicowana interpretacja wokalna oraz sceniczna kreacja, zapewniające widzowi atrakcyjny spektakl. Spotkały się one z wysoką oceną krytyki i są przyjmowane bardzo entuzjastycznie przez publiczność. Podczas XV MAEO w 2009 bydgoscy melomani byli również zachwyceni występem Zespołu. Od czasu powstania zespołu ich nagrania zostały sprzedane w liczbie ponad 200 tysięcy egzemplarzy płyt CD. Ich album La Villanella, dedykowany muzyce Girolamo Kapsbergera, został uznany za wydarzenie miesiąca września 2001 i wyróżniony nagrodą Premio Internationale del disco per la musica italiana. L’Arpeggiata występowała na tak prestiżowych festiwalach, jak: Lufthansa Festival London, Oude Muziek Utrecht, Festival de Pontoise, Printemps des Arts de Nantes, Rencontres de Vezelay, Festival Musique Sacrée de Fribourg, Hong Kong Art Festival, Pfingstfestspiele Melk, Emociana Antigua Madrid czy Blumenthal Festival Tel Aviv.

Barbara Furtuna to grupa męska wokalna z Korsyki, utworzona w 2001 roku przez czterech śpiewaków. Choć zespół inspiruje się tradycyjnymi pieśniami, wyróżnia go zupełnie współczesna twórczość; sztuka zgłębiana i kultywowana przez lata praktyki muzycznej w dążeniu na nowo do harmonii. Już od bardzo młodego wieku piosenkarze należący do zespołu doskonalili sztukę wokalną występując z różnymi grupami z wyspy i przyjmując wielowiekową praktykę polifoniczną. Barbara Furtuna to muzyczna podróż przez różne oblicza wyspiarskiego śpiewu: czasem kameralna, czasem pełna mocy, czasem zmysłowa, a czasem po męsku energiczna. Śpiewacy prezentują repertuar z jednej strony głęboko zakorzeniony w ojczyźnie, jako źródle inspiracji, z drugiej zaś – zwrócony ku nowemu stuleciu. Oto tradycja, która nieustannie się rozwija. To śpiew oparty na pieśniach sakralnych, nierozerwalnie związany z korsykańską polifonią, śpiew który porusza najbardziej intymne struny w naszej duszy swoją szczerością. Emocje manifestują się na niezliczone sposoby, a największą satysfakcję daje szczęśliwe dotarcie do celu muzycznej podróży.

„Silna, dźwięczna i głęboka… ta muzyka płynie prosto z ziemi. Jest w niej ten akcent niepamiętnych wieków, który porusza publiczność do głębi duszy.”

— La Provence