Wydarzenie

Pawana dla zmarłej inflantki to jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł Maurice’a Ravela. Mimo melancholijnego tytułu utwór nie jest elegią dla konkretnej osoby – Ravel przyznał, że wybrał go ze względu na jego poetyckie brzmienie. Pawana to dawny, powolny taniec dworski, a kompozycja oddaje atmosferę subtelnej nostalgii i elegancji. Charakteryzuje się urzekającą melodią oraz delikatną harmonią, która ukazuje mistrzostwo Ravela w operowaniu barwami dźwiękowymi. W wersji orkiestrowej instrumentacja podkreśla eteryczny i pełen wdzięku charakter utworu.

Uwertura kubańska Georga Gershwina powstała w 1932 roku. Inspiracją do jej powstania była podróż kompozytora na Kubę, gdzie zachwycił się tamtejszą muzyką i kulturą. To barwna i żywiołowa kompozycja, w której latynoskie rytmy, jazzowe harmonie i energetyczne brzmienie przenoszą słuchaczy na tętniące życiem ulice Hawany.

Tańce symfoniczne Leonarda Bernsteina to koncertowa suita orkiestrowa, będąca esencją muzyki z musicalu West Side Story. Utwór powstał w 1960 roku, trzy lata po premierze musicalu, jako autonomiczna kompozycja przeznaczona do wykonania w salach koncertowych. To dynamiczna, pełna kontrastów i emocji suita, która wirtuozowsko łączy elementy jazzu, muzyki latynoskiej oraz symfonicznej ekspresji.

III Symfonia koncertująca to jedno z najbardziej intrygujących dzieł symfonicznych Aleksandra Tansmana. Skomponowana została w latach 50. XX wieku na zamówienie królowej Elżbiety Belgijskiej. Jej prawykonanie odbyło się w Brukseli na wspólnym koncercie dwóch cenionych kompozytorów – Tansmana i Ravela.  Dzieło wyróżnia się unikalnym charakterem – nie jest typowym koncertem na jeden instrument solowy, lecz rozbudowaną formą symfoniczną, w której kwartet solistów (fortepian, skrzypce, altówka i wiolonczela) prowadzi dialog z orkiestrą. Sam autor wysoko cenił to klasycyzujące, pełne humoru dzieło, czerpiące z różnych źródeł inspiracji: słychać tam motywy mazurkowe, ale i brzmienia jazzowego big-bandu oraz motywy bluesa.