sponsor koncertu
Ferag Polska Sp. z o.o.

Bohaterem koncertu bydgoskiego będzie Vesselin Stanev, mistrz fortepianu z Bułgarii. Po studiach w Akademii Muzycznej w Sofii kształcił się u sławnego pianisty i pedagoga – Dymitra Baszkirowa w Konserwatorium im. Czajkowskiego w Moskwie, gdzie uzyskał dyplom solisty, następnie wyjechał do Paryża, podnosząc swe umiejętności pod opieką legendarnego, wybitnego pianisty Alexisa Weissenberga, zaś w Londynie cenne wskazówki pobierał u swego mistrza i mentora, Petera Feuchtwangera. Drogę do kariery otworzyły artyście rewelacyjne występy z Bamberger Symphoniker na międzynarodowym festiwalu Orpheum Solists in Concert w szwajcarskim Bad Raguz (1991) oraz recital na festiwalu letnim Klangbogen w Wiedniu.

Na wyborny program koncertów kameralnych złożą się: skomponowany przez Mozarta w 1782, w Wiedniu, XII z cyklu, Koncert fortepianowy A-dur, który zaliczany jest do jego utworów łagodnych, chwilami wręcz nostalgicznych. „Nostalgia właśnie jest najważniejszym gestem części powolnej, uważanej za hołd złożony angielskiemu mentorowi kompozytora, Johannowi Christianowi Bachowi – zawiera bowiem niemal dokładny cytat z jego uwertury do La calamita dei cuori z roku 1763. Mozart zapewne dowiedział się o śmierci Johanna Christiana (1 stycznia 1782), dopiero tuż przed napisaniem KV 414, 10 kwietnia 1782 pisał do ojca: Wiesz już zapewne, że umarł angielski Bach? Co za strata dla świata muzycznego!” KV 414, i w ogóle cała ta seria koncertów odniosły ewidentny sukces. Sam Amadeus napisał o nich, że stanowią „szczęśliwe połączenie między zbyt łatwym a zbyt trudnym; są bardzo błyskotliwe, przyjemne dla ucha, naturalne, lecz nie jałowe. Jest w nich parę fragmentów, które zadowolą tylko koneserów, ale i one napisane są tak, by mniej uczeni też odczuli przyjemność, choćby i nie wiedząc, dlaczego” (list z 28 grudnia 1782). Równocześnie koncert ten wyznacza nową drogę twórczą Mozarta.

W wykonaniu Mozartowskiego dzieła pianiście towarzyszyć będzie Capella Bydgostiensis pod dyrekcją swego szefa dyrygenta maestro José Maria Florêncio, po przerwie zaś usłyszymy bodajże najsłynniejszy kwartet smyczkowy, znany najszerzej pod tytułem Śmierć i dziewczyna Franza Schuberta. Dzieło jest jednym z filarów repertuaru muzyki kameralnej. Stworzone zostało w 1824, po tym jak kompozytor ciężko chorował i uświadamiał sobie, że umiera, to właściwie muzyczny testament Schuberta.

(opr. na podstawie wielu źródeł internetowych)