Rok Fryderyka Chopina w Filharmonii Pomorskiej

www.chopin2010.pl

Obchody Roku Chopinowskiego w toku, a w nowym sezonie Filharmonii nuty mistrza Fryderyka zabrzmią  w interpretacji amerykańskiego wirtuoza klawiatury. Neal Larrabee w V Międzynarodowym Konkursie Czajkowskiego w Moskwie i IX Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie  (1975) zdobył wyróżnienia. Był także pierwszym pianistą, który otrzymał specjalną nagrodę im. Artura Rubinsteina w Konkursie Fundacji Młodych Muzyków w Los Angeles. W Polsce  stał się prawdziwym ulubieńcem melomanów: jego wysoko cenione, pełne charyzmy interpretacje Chopina zwieńczyły nagrania, transmisje w ogólnokrajowych stacjach radiowych i telewizyjnych, a  nade wszystko zaproszenia do występów w praktycznie każdej polskiej sali koncertowej. Od 1982 wykłada na Uniwersytecie Connecticut, gdzie jest cenionym pedagogiem a jego absolwenci zdobywają laury światowych konkursów pianistycznych. Występuje również z Trio Fortepianowym Nowej Anglii na Uniwersytecie Connecticut. Pianista koncertował w najważniejszych ośrodkach muzycznych świata, a jego występy zarówno w recitalach, jak i z orkiestrami zaskarbiły sobie aplauz publiczności oraz uznanie krytyki.

Pianista koncertuje często w stolicy Rosji – ostatnio, m.in. w sali im. Rachmaninowa, Konserwatorium, na Uniwersytecie oraz w Spaso Mouse – rezydencji ambasadora Stanów Zjednoczonych w Moskwie. Neal Larrabee w uznaniu za osiągnięcia artystyczne został zaproszony przez  Steinway & Sons do grona najwybitniejszych pianistów, otrzymując zaszczytny tytuł Steinway Artist (distinguished international roster of Steinway Artists). Z tej okazji w piśmie do niego napisano – „teraz oficjalnie  znalazłeś się na liście uznanych artystów świata”. Z racji tegorocznych obchodów Roku Chopina Larrabee pojawił się z repertuarem mistrza Fryderyka na wielu estradach zarówno europejskich, jak i Stanów Zjednoczonych, np. otworzył Rok Chopinowski w Neue Leipzig Chopin Gesellschaft w Lipsku, natomiast w listopadzie  weźmie udział w galowym koncercie, finalizującym Festiwal Chopinowski w Konsulacie Polskim w Nowym Jorku.

Znakomitą większość wszystkich kompozycji napisanych przez Chopina stanowią utwory przeznaczone na fortepian solo. Kompozytor sięgał do bardzo wielu różnych, istniejących już gatunków kompozytorskich, wykorzystując je w swej twórczości (jak np. nokturny, etiudy, sonaty), ale i sam tworzył gatunki nowe, np. jak, tworzone przez całe życie, mazurki, które zajmują bardzo znaczące miejsce wśród jego wszystkich utworów.

Podczas recitalu artysta zagra ulubione, popularne dzieła Chopina – Impromptu Fis-dur op. 36, Cztery mazurki op. 24, Fantazja f-moll op. 49, Scherzo b-moll op. 31, Sonata b-moll op. 35, Andante spianato i Polonez Es-dur op. 22. Ten sam program zaprezentował w Vermont (USA) w sierpniu br., po wykonaniu którego pojawiły się takie słowa na łamach Hardwick Gazette: „Prawdziwie nadzwyczajny występ, który publiczność przyjęła z owacjami na stojąco po zakończeniu pierwszej i drugiej części programu. Larrabee zagrał z wielką wrażliwością jakby każdy utwór wypływał z głębi jego duszy”, i te pełne entuzjazmu recenzje są najlepszą zachętą, aby niedzielny wieczór 17 października spędzić w Filharmonii, delektując się genialną muzyką Chopina w jej czystej, nie zdeformowanej eksperymentami postaci.

Głosy prasy: 

Głos Wybrzeża (o wykonaniu utworów Chopina)  

„Ten pianista jest błyskotliwym wirtuozem. Ma piękne brzmienie, lekką, perlistą technikę i dużą wrażliwość. Sonata h-moll w jego wykonaniu była istotnie sonatą, całość przedstawiona z rozmachem, iskrząca się mnóstwem pięknych szczegółów. Etiudy e-moll i h-moll grane z wirtuozowskim blaskiem i prawdziwą muzykalnością bez cienia wysiłku ukazały w pełni warunki techniczne pianisty. Larrabee bisował kilkakrotnie. Wśród bisów znalazła się Etiuda F-dur op. 10 nr 8 zagrana z cudowną lekkością i precyzją a także Walc Es-dur, wykwintny, wykonany ze smakiem (…)”.

Ruch Muzyczny

„Hexameron – zbiór wariacji sześciu kompozytorów na temat z opery „Purytanie” Belliniego – rzadko pojawia się na koncertowych estradach, może nieco częściej na płytach. Karkołomne trudności tego wirtuozowskiego popisu pokonuje Neal Larrabee z pełną swobodą, daje słuchaczowi dużą satysfakcję. Ale potrafi i tutaj zadumać się nad dźwiękiem, jak w wariacji Chopina.” 

 Los Angeles Times

„Neal Larrabee prezentuje się nie tylko jako pianista ze znakomitą techniką,  ale także silnym, dynamicznym stylem gry i przejrzystością  koncepcji. Larrabee zaprezentował pasjonująco i w dynamicznym tempie Sonate b-moll Chopina, z pełnym skupieniem zagrał Scherzo oraz z wielką  inteligencją i wrażliwością Marsz żałobny”.  

Głos Szczeciński

Koncert B-dur (…) Brahmsa (…), stawia przed wykonawcą nadzwyczaj trudne zadanie. Neal Larrabee pokonał piętrzące się trudności z pełnym powodzeniem”. 

Gazeta Pomorska (po wykonaniu Koncertu B-dur Brahmsa):

„…w tym piekielnie trudnym koncercie fortepianowym, …zaimponował umiejętnością budowania formy, wydobywania zrożnicowanego kolorystycznie dźwięku, a także budowania nastroju”.

San Francisco Chronicle

„Magiczny występ. Bez wątpienia to wielki wirtuoz”

Ruch Muzyczny (Warszawa 2009)

“Trudno było pozostać obojętnym na wyjątkowe piękno frazowania oraz autentyczność i świeżość interpretacji”

Los Angeles Times

„(…) silny, dynamiczny pianista, który wie, czego chce”

Hardwick Gazette (Vermont, USA), z sierpnia 2010 po wykonaniu tego samego programu Chopinowskiego, który pianista zagra w bydgoskiej Filharmonii

„Prawdziwie nadzwyczajny występ, który publiczność przyjęła z owacjami na stojąco po zakończeniu pierwszej i drugiej części programu. Larrabee zagrał z wielką wrażliwością jakby każdy utwór wypływał z głębi jego duszy”

STANISŁAW RADWAŃSKI 

Jak każdy artysta ma wyczuloną duszę na prawdę, dobro i piękno. Kiedyś przytoczył słowa Thomasa Mertona, że artyści z natury posiadają dar kontemplacji piękna. Z pewnością jest wcieleniem powyższej mertonowskiej myśli. Profesor Stanisław Radwański wybitny pedagog i artysta. Swoim wewnętrznym okiem potrafi ujrzeć w świecie to, czego inni nie dostrzegają. Takiej umiejętności uczy swoich studentów, których spod jego „dłuta” wyszło już wielu. Profesor Radwański jest Kierownikiem Katedry Rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. To także autor wielu znaczących rzeźb i pomników. Wykonał m.in.: rzeźbę Benjamina Brittena, która znajduje się w kolekcji bydgoskiej Filharmonii, toruński pomnik Jana Pawła II, zaliczony do jednego z wymowniejszych w Polsce oraz poznański pomnik Karola Marcinkowskiego. W latach 1990–1996 piastował funkcję rektora gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych. Ten artysta znad morza jest również wykonawcą odtworzonych rzeźb z cyklu „Cztery pory roku” – na nowo zostały odsłonięte w bydgoskim „botaniku”.