Nadzwyczajny recital fortepianowy Ivo Pogorelić
2008-09-2828.09.08 (niedz.)
Repertuar:
Chopin – Nokturn op. 55 Es-Dur
Chopin – Sonata nr 3 h-moll op. 58
Liszt – Mephisto-Walzer
Sibelius – Valse triste
Ravel – Gaspard de la Nuit
Ivo Pogorelić, urodził się 50 lat temu w rodzinie serbsko-chorwackiej. Naukę gry na fortepianie rozpoczął w Belgradzie w wieku 7 lat. Naukę kontynuował w Moskwie w Centralnej Szkole Muzycznej u Jewgienija Timakina a następnie od 1975 w Konserwatorium Moskiewskim u Wiery Gornostajewej i Jewgienija Malinina. W 1976 rozpoczął prywatne studia u gruzińskiej pianistki Alizy Kezeradze, która została jego żoną. Pierwsze znaczące laury artysty to I nagroda Konkursu im. Casagrandego w Terni (Włochy, 1978) oraz Konkursu w Montrealu w 1980. Ale rozgłos zyskał za sprawą nagrody, której nie udało mu się zdobyć. Wystąpił w X Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1980), budząc entuzjazm publiczności i krytyków, ale odpadł w 3. etapie. Niedopuszczenie artysty do IV etapu Konkursu wywołało skandal, bowiem argentyńska pianistka Martha Argerich, która uznała Pogorelića za pianistycznego geniusza, na znak protestu zrezygnowała z udziału w jury. Od tej chwili datuje się międzynarodowa kariera Pogorelića, który w 1981 zadebiutował w Carnegie Hall, w tym samym roku zagrał też swój pierwszy recital w Londynie. Od tego czasu dał wiele recitali na całym świecie, współpracował z największymi orkiestrami, a jego pierwszą płytę (Koncert f-moll Chopina pod dyr. C. Abbado), wydaną przez Deutsche Grammophon, krytycy uznali za wybitne osiągnięcie. W kolejnych latach, szczególnie po śmierci żony A. Kezeradze w 1996, Pogorelić ograniczył publiczne występy, poświęcając się m.in. działalności charytatywnej: ustanowił fundację dla młodych muzyków w Chorwacji, działa jako ambasador dobrej woli przy UNESCO, angażuje się w odbudowę Sarajewa. Założył dwa festiwale swojego imienia: dla młodych talentów w Bad Wörishofen w Bawarii (1989–1997) i Pasadenie (od 1993).
W marcu 2007 wirtuoz przyjął zaproszenie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina i po raz pierwszy po 26-letniej nieobecności w Polsce wystąpił z recitalem w Filharmonii Narodowej w Warszawie.
„Już od początku swej kariery Pogorelić objawił się jako jeden z najoryginalniejszych pianistów naszych czasów. Kontrowersje wywołują zwłaszcza jego chopinowskie interpretacje. Kunszt jego gry wypływa z najogólniej pojętej tradycji szkoły rosyjskiej, ale usłyszeć w niej można echa sztuki takich mistrzów, jak Vladimir Horowitz i Martha Argerich, jest w istocie artystą-indywidualistą z wielką charyzmą i niepokornym, nie przynależnym do pianistycznych trendów. Jego interpretacje budzą zarówno zachwyt, jak i oburzenie; dla jednych krytyków «wyprzedza naszą epokę o 200 lat», dla innych «zniekształca muzykę nie do poznania». Krytyk francuski po jednym z koncertów pianisty podkreślił zarazem «niezwykle wyrafinowaną technikę brzmieniową artysty», jak i «skłonność do teatralizacji». Pogorelić z łatwością pokonuje wszelkie techniczne problemy pianistyczne, zarzucano mu jednak często stylistyczne nadużycia; w istocie chorwacki wirtuoz klawiatury proponuje słuchaczom typ wykonania ahistorycznego, wykorzystującego możliwości współczesnego fortepianu dla ujawnienia nowych aspektów utworu.”
patronat medialny koncertu
Ceny biletów: 100zł, 150zł