Wykonawcy:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej
Marek Pijarowski dyrygent
Szymon Nehring fortepian
Cezary Nelkowski prowadzenie
Repertuar:
Jean Sibelius – Finlandia op.26
Edvard Grieg – Koncert fortepianowy a-moll op. 16
Felix Mendelssohn-Bartholdy – Sen nocy letniej op. 61 (fragmenty)
Poemat symfoniczny Finlandia Jeana Sibeliusa powstał w 1899 roku. Pierwotnie stanowił część muzyki towarzyszącej pokazowi „żywych obrazów historycznych”, urządzonemu w Helsinkach na potrzeby imprezy charytatywnej, która na pierwszy rzut oka była zbiórką pieniędzy na emeryturę dziennikarzy. W rzeczywistości jednak wydarzenie to było apelem o wolność prasy i demonstracją przeciwko władzy carskiej. Muzyka Finlandii odzwierciedla ducha narodowego fińskiego oporu i walki o niepodległość. Utwór zaczyna się mrocznymi, pełnymi napięcia akordami, które symbolizują ucisk, by następnie przejść w bardziej dynamiczne i triumfalne fragmenty. Najbardziej rozpoznawalnym elementem kompozycji jest Hymn Finlandii, spokojna, liryczna melodia, która później stała się jednym z najważniejszych symboli narodowych Finlandii (choć nie jest oficjalnym hymnem kraju).
Koncert fortepianowy a-moll to jeden z najsłynniejszy utwór Edvarda Griega. Kochany i podziwiany zarówno przez pianistów jak i publiczność. Powstał w 1868 roku, podczas pobytu Griega w duńskiej miejscowości Søllerød, w której przebywał on ze względów zdrowotnych. Kompozytor zafascynowany był wówczas twórczością Roberta Schumanna. Jednym z jego ulubionych utworów był także utrzymany w tonacji a-moll Koncert fortepianowy autorstwa niemieckiego romantyka. Griega fascynowała także skandynawska muzyka ludowa, co znalazło odzwierciedlenie w wyrazistej rytmice ostatniego ogniwa jego kompozycji.
William Shakespeare w komedii Sen nocy letniej wykreował przedziwny świat, w którym magia miłości miesza się z cudownością natury, a nadprzyrodzone stworzenia ingerują w świat ludzkich zdarzeń. Sceny z pogranicza snu i jawy znajdują mistrzowskie odzwierciedlenie w muzyce Felixa Mendelssohna-Bartholdy’ego. Uwertura koncertowa Sen nocy letniej powstała latem 1826 roku, częściowo na świeżym powietrzu w ogrodzie rodzinnego domu kompozytora w Berlinie. Czy to za sprawą szczególnej aury, czy też na skutek oczarowania ujmującą Szekspirowską historią, 17-letni kompozytor stworzył niezwykłe dzieło. George Grove uznał je za „największy fenomen wcześnie osiągniętej dojrzałości, jaki kiedykolwiek zdarzył się w muzyce – a prawdopodobnie w sztuce w ogóle”.
