Krzysztof Penderecki został wielokrotnie nagrodzony w kraju i za granicą. Był rektorem Muzycznej Akademii w Krakowie oraz dyrektorem artystycznym Filharmonii Krakowskiej. To doktor honoris causa kilkudziesięciu uniwersytetów. Jako dyrygent zadebiutował w 1971 w Donaueschingen, wykonując swój utwór ACTIONS na zespół free-jazzowy. Od tego czasu prowadzi intensywną działalność dyrygencką. Postać ta jest zjawiskiem w historii muzyki, nie tylko polskiej. W muzyce XX wieku nikt chyba nie zrobił takiej kariery, jak on. Międzynarodowy rozgłos przyniosły mu utwory o bardzo oryginalnej kolorystyce dźwiękowej, często wykorzystujące niekonwencjonalne techniki artykulacji (np. stukanie w deko instrumentów smyczkowych). Znamienne dla twórczości Krzysztofa Pendereckiego jest stawianie dramatycznych pytań i poszukiwanie, często w sferze ciemności i śmierci, prawdy o Bogu i sensie ludzkiego istnienia. 

„Dopóki nie wygaśnie to źródło, z którego spływają do nas dźwięki, obrazy i słowa, dopóki nie ustanie owa – jak pisał Dante – „światłość biorąca kształt w niebie”, dopóty zdolność tworzenia nie obumrze, dopóty nie zginie wyobraźnia”.

— K. Penderecki

W Filharmonii usłyszymy między innymi „Kadysz” – utwór, który maestro Penderecki stworzył zainspirowany młodzieńczą poezją Abrama Cytryna młodego poety, który najważniejsze lata swojego życia spędził w Litzmannstadt Ghetto. W 1944 wraz z rodziną został wywieziony do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął. W 1945 jego starsza siostra Lucy Cytryn-Bialer odnalazła zbiór jego wierszy i opowiadań, które znajdowały się w mieszkaniu przy ulicy Starosikawskiej 12, ostatnim miejscu pobytu rodziny Cytrynów przed wysiedleniem do obozu. Jego dzieła przepełnione są nostalgią. Można zauważyć, że młody twórca rozumiał, w jakim niebezpieczeństwie się znajduje i jak blisko jest śmierć. Łzy, cienie liści, groby to motywy obecne w utworach.