Wydarzenie

Koncert wyjątkowy w kalendarzu listopadowym, bowiem partie solowe będą wykonywać instrumentaliści mający pierwsze głosy w orkiestrze. Koncertmistrzyni, I skrzypce, Aldona Cisewska. Naukę na skrzypcach rozpoczęła w wieku 6 lat. Od 1975 została uczennicą Stefana Hermana, w 1981 została studentkę Folkwang Hochschule w Essen w klasie Paraschkevova (koncertmistrz Wiedeńskich Filharmoników), którą ukończyła z odznaczeniem. Następnie kontynuowała studia w Guildhaal School of Music & Drama w Londynie u Yfraha Neamana. Stypendystka Jurgen Ponto Stiftung i Deutscher Akademischer Austauschdienst. Laureatka licznych nagród. Koncertowała w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Monte Carlo.

Maciej Kamrowski. Wiolonczela, koncertmistrz. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Prowadzi aktywną działalność koncertową jako solista, a także kameralista w Kwartecie Pomorskim. Brał udział w wielu festiwalach i koncertach, m.in. w Londynie, Edynburgu, Hamburgu. W 1998 rozpoczął działalność pedagogiczną w macierzystej uczelni, w której obecnie jest adiunktem.

Marek Swatowski, obój, ukończył Akademię Muzyczną w Bydgoszczy. Po studiach podjął pracę w bydgoskiej Filharmonii, współpracuje z Capellą Bydgostiensis, a także z innymi zespołami symfonicznymi w kraju, prowadzi ożywioną działalność koncertową. Od kilku lat z czołowymi muzykami bydgoskiego środowiska muzycznego współtworzy kwintet dęty, aktywnie działający w Regionie Kujawsko-Pomorskim. Prowadzi klasę oboju w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.

Janusz Witkowski, kierownik grupy fagotów, uzyskał dyplom także w bydgoskiej uczelni muzycznej. Od 1981 pracuje jako muzyk solista Orkiestry Symfonicznej. Koncertuje również jako solista, wykonując różnorodny repertuar fagotowy z wieloma orkiestrami w Polsce. Jako założyciel Kwintetu Dętego Filharmonii Pomorskiej, Tria stroikowego Con Brio czy Kwartetu Con fuoco wykonał publicznie wiele koncertów z muzyki kameralnej.

Za pulpitem stanie mistrz batuty Jan Krenz, który jest jednym z najwybitniejszych polskich dyrygentów, ale również komponuje. „Wcześniej debiutował jako kompozytor niż dyrygent: w 1943 roku w okupowanej Warszawie, na konspiracyjnym koncercie wykonany został jego I Kwartet smyczkowy. Potem intensywniejszej pracy twórczej przeszkadzała błyskotliwa kariera dyrygencka, między kolejnymi utworami bywały wieloletnie przerwy, aż w końcu Jan Krenz postąpił jak… Gustav Mahler: podzielił rok na dwie części i przez siedem miesięcy postanowił dyrygować, pięć zaś poświęcać na komponowanie. I od 1982 zaczęły się pojawiać mniej więcej regularnie nowe kompozycje. Nigdy natomiast Jan Krenz nie przestawał dyrygować i choć sam uważa się w równym stopniu za dyrygenta i kompozytora, to przecież jego kompozytorska sława z pewnością nie dorównuje dyrygenckiej”.