BÓG SIĘ RODZI

W Polsce najstarsze ślady kolędy pochodzą sprzed XV wieku, i te z kraju nad Wisłą uznawane są za najpiękniejsze. Kolęda (od łacińskiej nazwy pierwszego dnia każdego miesiąca „calendae”), to pieśń bożonarodzeniowa, o ścisłej tematyce religijnej – początkowo wywodząca się z tradycji ludowej, potem komponowana również przez wielu wybitnych kompozytorów. Odmiana kolędy o wątkach zaczerpniętych z życia codziennego nazywana jest pastorałką, która w odróżnieniu od kolędy nie jest wykorzystywana w nabożeństwach religijnych ze względu na swoją świeckość. Według tradycji autorem pierwszej kolędy jest Franciszek z Asyżu. Najstarsza zachowana polska kolęda, pochodząca z 1424, zaczyna się od słów „Zdrów bądź, Królu Anielski”. Pierwotnie na początku XV wieku tłumaczono na język polski kolędy ze śpiewników braci czeskich. Wzrost popularności gatunku nastąpił na przełomie XVII i XVIII wieku, wtedy powstała jedna z najważniejszych polskich kolęd „W żłobie leży”, przypisywana Piotrowi Skardze – do melodii poloneza koronacyjnego króla Władysława IV. Inną ważną kolędę „Bóg się rodzi”, do melodii w rytmie poloneza, napisał Franciszek Karpiński. Twórcami kolęd byli także między innymi Mikołaj Sęp Szarzyński i Andrzej Morsztyn, a w XIX wieku Feliks Nowowiejski i Zygmunt Noskowski. Kolędę Lulajże, Jezuniu Chopin zacytował w środkowej części Scherza h-moll op. 20. Ze współczesnych, wybitnych twórców kolędy komponował np. Witold Lutosławski. Oczekując na radosne Święta Bożego Narodzenia, zapraszamy do wspólnego kolędowania z rozśpiewaną bracią studencką UKW.