Wydarzenie

Filharmonia Pomorska im. I.J.Paderewskiego – Dyrektor Eleonora Harendarska
Fundacja im. Krzywdów i Bieńków – Prezes Joanna Maksi
Burmistrz Miasta Nieszawy – Marian Tołodziecki

Projekt współfinansowany ze środków Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

W Święto Matki Boskiej Zielnej, zgodnie z szesnastoletnią piękną tradycją, zagra w Nieszawie Capella Bydgostiensis. Kultura i muzyka od wielu lat łączy Filharmonię z włodarzami tej niewielkiej miejscowości, malowniczo usytuowanej nad Wisłą. W wyniku tej owocnej współpracy zrealizowaliśmy wspólnie wiele wartościowych inicjatyw i muzycznych projektów, do najbardziej spektakularnych i cennych można zaliczyć z pewnością „koncerty na wodzie” bydgoskich kameralistów. W tym roku zagrają po raz kolejny pod batutą Sławomira Chrzanowskiego, dyrektora Filharmonii Zabrzańskiej, wielkiego konesera koncertów z przyjemną i łagodną muzyką. Do występu zaproszonych zostało aż pięciu świetnych solistów – śpiewaków, którzy niewątpliwie podbiją serca słuchaczy swym kunsztem, czyli Aleksandra Olczyk (sopran), bardzo utalentowana studentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Bydgoszczy, która jeszcze w 2014 wystąpi w Tokyo Metropolitan Theatre; Agnieszka Makówka (mezzosopran) – solistka Teatru Wielkiego i Polskiej Opery Kameralnej w Łodzi; Andrzej Jurkiewicz, jeden z najlepszych polskich tenorów, znany na scenach operowych i operetkowych całego świata; Wiesław Bednarek, ceniony za pierwszoplanowe, słynne partie barytonowe, które realizował m. in. na scenie Opery Narodowej i Teatru Wielkiego w Łodzi, wykładowca bydgoskiej Akademii Muzycznej, oraz jego student, uzdolniony wokalnie baryton, 20-letni Aleksander Kamedulski, rodowity nieszawianin.

Nieszawa to urokliwe miasto i gmina w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, położone na lewym brzegu Wisły w jej pradolinie, na krańcach Kujaw, w połowie drogi między Włocławkiem i Toruniem. W obecnym miejscu znajduje się od lat 1460 – 1462 i jest to trzecia lokalizacja miasta. Jej pierwotna lokacja znajdowała się na terenie Małej Nieszawki, druga przy zamku „Dybów” naprzeciwko Torunia. Pomoc finansowa i materialna udzielona królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi podczas działań wojennych w latach 1454 – 1466 przez torunian, przypieczętowała los miasteczka. Mieszczanie toruńscy wymogli na królu przeniesienie konkurencyjnej osady handlowej w górę Wisły. Nieszawa jako miasto królewskie od 1489 była siedzibą starosty. Największy rozkwit gospodarczy i ekonomiczny miasto przeżywało w okresie XVI i XVII wieku, głównie dzięki rozwojowi handlu zbożem. Plaga pożarów, która dotknęła Nieszawę na przełomie XVII i XVIII wieku, zapoczątkowała stopniowy upadek miasta, dodatkowo pogłębiony recesją w handlu zbożem. W wyniku rozbiorów w 1793 Nieszawa znalazła się w państwie pruskim. Od 1816 po upadku Księstwa Warszawskiego wchłonął ją zabór rosyjski. W końcu XIX wieku była ważnym nadwiślańskim portem,który rocznie przyjmował około 3 tys. statków wiślanych, głównie ze zbożem. Flisacy natomiast spławiali rzeką ogromne ilości drewna. Miasteczko może pochwalić się zabytkami, choćby wymienić ratusz miejski z XVIII wieku, zespół klasztorny Franciszkanów, którego powstanie datuje się pomiędzy 1463 a 1467, Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego z rokokowym ołtarzem głównym z 1752, późnogotycka świątynia św. Jadwigi wzniesiona w latach 1460 – 1468 czy klasycystyczny dworek (teraz plebania), w którym w 1867 urodził się Stanisław Noakowski, architekt, historyk sztuki oraz malarz.