Wielcy kompozytorzy
2009-02-2727.02.09 (pt.)
Wykonawcy:
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Pomorskiej
José Maria Florêncio dyrygent
Patrycja Piekutowska skrzypce
Michał Dmochowski wiolonczela
Repertuar:
Brahms – Koncert podwójny a-moll op. 102 na skrzypce i wiolonczelę
Wagner – Wstęp i Miłosna śmierć Izoldy z dramatu muzycznego „Tristan i Izolda”
Ravel – Bolero
Patrycja Piekutowska (ur. 1976) od dwunastu lat koncertuje jako solistka w kraju i poza jego granicami, w wielu krajach Europy, USA, Chile, Peru. We wrześniu 2007 obroniła doktorat w Akademii Muzycznej w Katowicach, otrzymując tytuł doktora sztuki muzycznej. Od 2002 wykłada w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, obecnie na stanowisku adiunkta. Laureatka wielu prestiżowych nagród, m.in. MIDEM Cannes Classical Award 2008.
Michał Dmochowski (ur. 1977) koncertuje jako solista i kameralista w Polsce, krajach europejskich oraz na Dominikanie, w Chinach, Korei Południowej i Stanach Zjednoczonych. Grał z renomowanymi orkiestrami polskimi i zagranicznymi. W 2000 objął stanowisko profesora wiolonczeli w Konserwatorium Muzycznym im. Jacinto Guertero w Toledo. W rok później wygrał konkurs na stanowisko profesora-asystenta w Wyższej Szkole Muzycznej im. Królowej Zofii w Madrycie, w katedrze wiolonczeli Natalii Szachowskiej. Od 2005 jest dyrektorem artystycznym Fundacji Garcia Fajer w Calahorra oraz Międzynarodowych Kursów Wiolonczelowych w Toledo. Soliści z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej, prowadzonej przez znanego i cenionego w Bydgoszczy dyrygenta, Maestro José Maria Florêncio, zaprezentują Koncert podwójny a-moll op. 102 na skrzypce i wiolonczelę Brahmsa. Jak przystało na późne dzieło Brahmsa (to ostatnie dzieło orkiestrowe) – poszukuje raczej klasycznych proporcji i elegancji, a nie wzlotów emocji. Można dostrzec pewne podobieństwa do barokowej formy concerto grosso, gdy to soliści łączą się w concertino przeciwstawione orkiestrze. Następnie usłyszymy Wstęp i Miłosną śmierć Izoldy z wagnerowskiego dramatu muzycznego, który powstał na kanwie wzruszającej legendy o Tristanie i Izoldzie, stanowiącej jeden z najcenniejszych zabytków średniowiecznej kultury.
Koncert zakończy Bolero Ravela, utwór zadedykowany tancerce Idzie Rubinsztein. Sceniczna premiera Bolera w Operze paryskiej przedstawiona była jako taniec młodej Hiszpanki na stole stojącym pośrodku gospody, pośród siedzących przy winie wieśniaków, którzy początkowo nie zwracają na nią uwagi, ale w miarę narastania muzyki i coraz większej ekspresji tancerki podchodzą i urzeczeni stają wokół.