Koncert na zakończenie Festiwalu wypełnią dzieła Czajkowskiego, Paderewskiego i Beethovena. Tematy Fantazji polskiej Paderewskiego wysnute są z polskiej muzyki ludowej. Utwór opiera się głównie na rytmach mazurowych, które w ostatniej części zostają kunsztownie przetworzone w zwroty o charakterze krakowiaka. Świetne brzmienie wirtuozowsko potraktowanego fortepianu, efektowna instrumentacja i spoistość formy czynią z Fantazji jeden z najpopularniejszych utworów polskiej literatury pianistycznej.

IX Symfonia Beethovena to jedno z najsłynniejszych i najwybitniejszych dzieł muzycznych. Znana także jako „Symfonia radości”, popularna jest głównie dzięki finałowej kantacie do słów „Ody do radości” Friedricha von Schillera. Była pierwszą w historii symfonią wokalno-instrumentalną, tzn. symfonią z udziałem głosu. Symfonia została po raz pierwszy wykonana publicznie 7 maja 1824 w Wiedniu. Jej premiera spotkała się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności. Beethoven, który z powodu całkowitej głuchoty nie był już w stanie dyrygować swoim dziełem, stał podczas koncertu za plecami dyrygenta, tyłem do publiczności. Nie mógł zatem zauważyć burzliwych owacji po zakończeniu utworu. Według anegdoty, podeszła do niego wówczas śpiewaczka Karolina Unger i odwróciła go w stronę publiczności.