Klub Melomana

Harfa ma 47 strun,
7 pedałów i ramy,
a my, patrząc na harfę,
wciąż o to samo pytamy:
— Dlaczego na harfie grają
prawie wyłącznie panie?
I zaraz odpowiadamy
sobie na to pytanie:
— Bo jak wynika z obrazów,
które znamy z kościołów,
harfa jest instrumentem
godnym jedynie aniołów.

Wanda Chotomska

Dowcipny wiersz sławnej autorki poezji dla dzieci chyba wszystko wyjaśnił – zgodnie z wcześniejszą deklaracją – koleżanka Ela Małek przedstawiła specjalnego gościa Klubu – harfistkę p. Barbarę Markiewicz. Rodowita bydgoszczanka, wychowana w rodzinie pedagogów z silnymi tradycjami muzycznymi, po ukończeniu tutejszej średniej szkoły muzycznej studia podjęła w Poznaniu, gdyż w tamtych latach w naszym mieście jeszcze nie było uczelni muzycznej. Jeszcze jako studentka współpracowała z poznańską Filharmonią i Operetką. Po zakończeniu studiów wróciła do grodu nad Brdą, aby rozpocząć pracę w orkiestrze operowej (1974–2008), w tym czasie wiele koncertowała w kraju i za granicą (Singapur, Tajlandia, b. Czechosłowacja), współpracowała z wieloma krajowymi orkiestrami.
Pani Barbara z wielką pasją opowiedziała nam o swojej pracy jako harfistki – wiecznej „wędrowniczki”, i muzyce, którym poświęciła z oddaniem 34 lata życia. To nader interesujące spotkanie miało równie atrakcyjną oprawę artystyczną, usłyszeliśmy bowiem kilka pięknych fragmentów utworów na harfę solo, tj. Malagenia – Issac Albeniz, „Misty” z cyklu „Zawsze zielone” – Johan Burke, „Dziewczyna o włosach jak len” – Claude Debussy, Tango – David Salsedo.

“Harfa należy do rodziny instrumentów strunowych szarpanych. Jej nazwa pochodzi od włoskiego arpa. Instrument ten znany był już w starożytności, m.in. w Mezopotamii i Egipcie 3000 lat p.n.e. Miały one wtedy od 3 do 22 strun i były różnej wielkości – na największych trzeba było grać stojąc. W Europie harfa pojawiła się w średniowieczu. Współcześnie instrument ten posiada 47 strun rozpiętych na ramie przymocowanej na dole do ukośnego pudła rezonansowego, ułożonych diatonicznie wg gamy Ces-dur: od Ces1 do ges4. Ponad to harfa ma siedem pedałów, z których każdy odpowiada dźwiękom tej samej nazwy we wszystkich oktawach, które umożliwiają przestrajanie strun przez podwyższanie ich brzmienia o półton (przy pojedynczym naciśnięciu pedału) lub o cały ton (przy dwukrotnym naciśnięciu pedału) równocześnie we wszystkich oktawach. Struny wykonuje się z jelit zwierzęcych, a także z metalu (struny basowe). Ponieważ większość strun wygląda jednakowo, aby ułatwić pracę muzykowi oznacza się je różnymi kolorami. Pudło rezonansowe najczęściej robi się z drewna sosnowego, pozostałe elementy natomiast z jaworu. Harfę najczęściej używa się w orkiestrze symfonicznej, rzadziej jako instrument solowy. Nowoczesna harfa ma około 1,83 m wysokości, waży około 35 kg i posiada 46 strun wytrzymujących napięcie powyżej 730 kg.”

Następne spotkanie zaplanowane zostało na wtorek, 9 grudnia 2008 o godz. 16 w foyer.

Mariola Grochowina